Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

And nothing stays the same

Ένα μήνα "επίσημα" χωρίς εκείνον και ακόμα δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω την κατάσταση σ'όλο της το εύρος..Είναι σαν μια κατάσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, όπου δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις το αληθινό από το ψεύτικο.Είσαι μ'έναν άνθρωπο σχεδόν τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων μοιράζεστε σχεδόν τα πάντα και ξαφνικά όλο αυτό σταματάει και περνάς σε μια φάση εντελώς αντίθετη, εν τέλει όχι απαραίτητα άσχημη, αλλά διαφορετική. Και δεδομένου ότι υπήρχαν κάποιοι λόγοι που οδήγησαν στο τέλος της τη σχέση, αναρωτιέσαι: τι ήταν η πρωτύτερη κατάσταση; Συνήθεια; (όχι μόνο με την έννοια της ρουτίνας, οπότε και θα είχε αποκλειστικά αρνητική σημασία), Συναισθήματα ή έλλειψη αυτών; Αδιαμφισβήτητα είναι ένας συγκερασμός πραγμάτων και περιστάσεων που αν καταγράφονταν εδώ θα έχαναν το νόημά τους. Μόνο το ζευγάρι ξέρει καλά τι είχε και τι δεν έχει πια και μόνο μεταξύ τους οι σκέψεις και οι πράξεις βρίσκουν την πραγματική τους υπόσταση. Ωστόσο έχεις ή βρίσκεις τη δύναμη να συνηθίσεις στη νέα καθημερινότητα, να αναπροσαρμοστείς και να επαναπροσδιοριστείς. Να προσπαθήσεις να δεις ρεαλιστικά τη ζωή όσο αυτό είναι δυνατόν και το κυριότερο να μη σε φοβίζει το αβέβαιο που πλέον καλείσαι να αντιμετωπίσεις, κάτι που από καιρό είχες ξεχάσει, σε κάποιους τουλάχιστον τομείς. Η αέναη ροή των πάντων μοιάζει να "δίνει ρεσιτάλ" και αν αυτό σε τρομάξει δύσκολα θα αντεπεξέλθεις, αφού είναι η κινητήριος δύναμη όλων, ο λόγος ύπαρξής μας και άρα πάντα υπήρχε και θα υπάρχει για όσο διαρκεί η ζωή. Αν λοιπόν δεις τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω σου σαν μέρος της ζωής σου, όπως και είναι, ή ακριβέστερα αν δεις εσένα σαν κομμάτι των αλλαγών της ζωής, τότε σίγουρα θα είσαι πιο κοντά στην αυτογνωσία και αυτό είναι κάτι!

1 σχόλιο:

  1. Δύσκολος ο αποχωρισμός !
    Πολύ όμορφο το κείμενο σου !:)


    Υ.Γ:Παω να ρίξω μια ματιά και στα υπόλοιπα...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή